توضیحات
معرفی کتاب «هوگاکو؛ درآمدی بر موسیقی سنتی ژاپن از دوران باستان تا آغاز دوران مدرن»
کتاب هوگاکو نوشتهٔ سهراب آذرپرند و قدرتالله ذاکری، اثری پژوهشی و کمنظیر در حوزهٔ موسیقیشناسی تطبیقی است که توسط نشر امیرکبیر در سال ۱۴۰۲ منتشر شده است.
این کتاب، با نگاهی موشکافانه و زبانی روشن، به بررسی ریشهها، ساختارها و تحولات موسیقی سنتی ژاپن میپردازد؛ موسیقیای که نهتنها پژواک آیینها و اسطورههاست، بلکه بازتابی از روح جمعی و حافظهٔ تاریخی یک ملت نیز به شمار میآید.
هوگاکو؛ پژواک صداهای کهن در بستر تاریخ
در جهانی که موسیقی اغلب با ریتمهای جهانیشده و فرمهای تجاری تعریف میشود، هوگاکو ما را به سفری در دل سنتهای صوتی ژاپن میبرد؛ از نغمههای آیینی دربار امپراتوری گرفته تا موسیقی قدیمی سازگار با فرهنگ مردم مناطق روستایی. نویسندگان با بهرهگیری از منابع ژاپنی و تحلیلهای تطبیقی، نشان میدهند که چگونه موسیقی سنتی ژاپن، با وجود تأثیرپذیری از چین و کره، هویتی مستقل و منحصربهفرد یافته است.
ویژگیهای کتاب:
- تحلیل تاریخی – فرهنگی: بررسی سیر تحول موسیقی ژاپن از دوران باستان تا آستانهٔ مدرنیته.
- شناخت سازها و فرمها: معرفی سازهای سنتی مانند شاکوهاچی، کوتو و بیوا و تحلیل ساختارهای موسیقایی.
- رویکرد میانرشتهای: پیوند موسیقی با آیینهای شینتو، بودیسم، تئاتر نو و کابوکی.
- زبان پژوهشی در عین سادگی: مناسب برای دانشجویان موسیقی، شرقشناسی و علاقهمندان به فرهنگ ژاپن.
ساختار کتاب
این اثر در چند فصل منسجم تنظیم شده است:
پیشزمینههای تاریخی و فرهنگی موسیقی ژاپن سازها و نظامهای صوتی سنتی موسیقی دربار، معابد و آیین هوگاکو در تئاتر سنتی و زندگی روزمره، گذار به دوران مدرن و چالشهای حفظ سنت.
نمونهای از متن
“در موسیقی ژاپن، سکوت نه خلأ، بلکه بخشی از معناست؛ جایی که صدا، مجال تنفس مییابد و شنونده، به درون خویش بازمیگردد.”
چرا باید این کتاب را خواند؟
اگر به دنبال درکی عمیق از موسیقی بهمثابه زبان فرهنگ هستید، به پیشنهاد کتابخانه کافه آسیا، هوگاکو شما را با جهانی آشنا میکند که در آن هر نغمه، حامل تاریخ، آیین و زیباییشناسی خاصی است. این کتاب، نه فقط یک مقدمه، بلکه پلی است میان شرق و غرب، سنت و پژوهش، صدا و سکوت.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.